Zasada powszechnie obowiązująca
w ustawodawstwie państw europejskich, w prawie polskim jest
stosowana od kilkudziesięciu lat. Zgodnie z nia
dziecko nabywa obywatelstwo polskie przez urodzenie z rodziców,
z których co najmniej jedno posiada obywatelstwo polskie,
bez względu na miejsce urodzenia dziecka w Polsce lub za granicą.
Obywatelstwo polskie jest co do zasady "dziedziczone" po
przodkach.
Warunki nabycia obywatelstwa polskiego zmieniały się od 1920 roku,
kiedy to weszła w życie pierwsza ustawa o obywatelstwie polskim
(ustawa z dnia 20 stycznia 1920 roku o obywatelstwie
Państwa Polskiego).
Kolejnym aktem wykonawczym regulującym zagadnienia obywatelstwa polskiego
była ustawa z dnia 8 stycznia 1951 roku o obywatelstwie polskim.
Obecnie zagadnienia związane z kwestia nabycia
obywatelstwa polskiego i jego utraty reguluje ustawa z dnia
15 lutego 1962 roku o obywatelstwie polskim oraz rozporządzenie
Prezydenta RP z dnia 14 marca 2000 roku w sprawie szczegółowego
trybu postępowania w sprawach o nadanie lub wyrażenie zgody
na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz wzorów zaświadczeń i wniosków.